Koniec kwietnia jest bez wątpienia czasem intensywnych prac polowych do których należy uprawa oraz siew kukurydzy. Optymalny termin jej siewu powinien przypadać między dwudziestym kwietnia a piątym maja, kiedy to temperatura gleby wynosi minimum 8 o C na co wskazywać może na przykład kwitnienie mniszka lekarskiego.
Ziarno kukurydzy należy wysiewać w zależności od rodzaju gleby na głębokość od 3 do 4 cm w przypadku gleb ciężkich oraz 5 – 6 cm gdy są to gleby lżejsze. Gęstość siewu zależna jest natomiast od czynników do których możemy zaliczyć: wczesność odmiany, kierunek użytkowania oraz warunki środowiskowe z jakimi mamy do czynienia w danym roku. Należy pamiętać również, że obsada kukurydzy z przeznaczeniem na ziarno powinna być mniejsza niż w przypadku kukurydzy przeznaczanej na kiszonkę, co będzie widoczne w postaci mniejszej biomasy roślin, lepszego dojrzewania oraz wyższej koncentracji energii w kolbach. W przypadku kukurydzy ziarnowej powinna wynosić ona od 75 do 85 tys. roślin/ha. Natomiast gdy jest to kukurydza kiszonkowa od 80 do 100 tys. roślin/ha.
Ważnym czynnikiem decydującym o plonie jest nawożenie. Powinno ono wynosić 150 – 200 kg N/ha, 140- 180 kg K2O/ha oraz 80-120 kg P2O5/ha. Jeśli kukurydza zasiewana jest na glebach żyznych całość nawożenia azotowego może być zastosowana przedsiewnie. Natomiast gdy mamy do czynienia z glebami słabszymi wskazany jest podział nawożenia na część przedsiewną i pogłówną.
Wśród polecanych odmian kukurydzy można wyróżnić następujące odmiany:
- Skarb – FAO 220, odmiana trójliniowa, typ ziarna semi flint. Uniwersalna odmiana polecana zarówno do uprawy na ziarno oraz wysokoenergetyczną kiszonkę. Doskonale sprawdza się na mniej zasobnych stanowiskach glebowych. Posiada również odporność na głownie guzowatą a także wyleganie.
- Tonacja – FAO 220 – 230, odmiana trójliniowa, typ ziarna semi flint. Odmiana o kierunku użytkowania ziarnowym oraz kiszonkowym, która wykazuję tolerancję na suszę a także wysoką odporność na fuzariozę i głownię guzowatą. Stanowi źródło wysokiej jakości kiszonki, szczególnie w rejonach o krótkim okresie wegetacji.
- Jubilat – FAO 230-240, odmiana o typie pojedynczym, typ ziarna semi flint. Wszechstronny kierunek użytkowania. Bardzo dobry wigor początkowy roślin. Ponadto jest to odmiana o ładnie wyrównanych oraz wypełnionych ziarnem kolbach, która szybko oddaje wodę przed zbiorem.
- Ameca – FAO 260. Odmiana o typie pojedynczym, typ ziarna semi flint. Jest odmianą przeznaczoną do produkcji kiszonki o wysokiej zawartości skrobi. Toleruję słabsze stanowiska. Cechą charakterystyczną jest dobre ulistnienie pozwalające uzyskać również wysoki plon świeżej masy. Dodatkowo mocny stay green sprawia, że odmiana staję się elastyczna
co do terminu zbioru. - Kosmal – FAO 260. Odmiana trójliniowa, typ ziarna semi dent. Kiszonkowy kierunek użytkowania i średnie wymagania glebowe. Ponadto cechuję ją wysoka odporność na choroby a także wysoka strawność uzyskanej kiszonki.
- Piast – FAO 280, odmiana trójliniowa, typ ziarna semi dent. Jest odmianą, która doskonale sprawdza się na glebach średnich oraz dobrych. Rośliny wysokie, dobrze ulistnione, odporne na porażenie głownią. Pozwala uzyskać rekordowy plon wysokiej jakości kiszonki.
Podsumowując można stwierdzić, że podstawowym warunkiem uzyskania zadawalającego plonu kiszonki bądź ziarna z kukurydzy jest oprócz wielu działań agrotechnicznych, warunków glebowych czy też samego przebiegu pogody wybór odpowiedniej odmiany odpowiadającej rodzajowi gleby jak również warunkom klimatycznym danego regionu.
Poprzedni wpis
Następny wpis
