Zaletą uprawy rzepaku jest ochrona gleby przed tzw. erozją wodną i glebową, ponieważ jest prawie 11 miesięcy na polu. Stanowiska po uprawie rzepaku są bogatsze w azot, co wynika z technologii nawożenia. Jest on bardzo korzystnym poplonem, dlatego warto umieścić go w planie płodozmian. bardzo istotna jest lokalizacja rzepaku, ponieważ najwyższe plony uzyskuje rzepak siany po strączkowych, mieszankach zbożowo – strączkowych, jak również wczesnych ziemniakach. W Polsce większość rolników korzysta z działek po wcześnie schodzących z pola zbożach. Ze względu na fakt, że rzepak jest żywicielem pośrednim mątwika burakowego zaleca się możliwie jak najrzadsze sianie po burakach cukrowych. Niekorzystna jest uprawa rzepaku po sobie i siew materiałem zebranym z własnej plantacji , istnieje wtedy możliwość utraty cech jakościowych nasion wynikających z łatwości przepylenia z innymi uprawami i chwastami.
Planując wczesny siew rzepak populacyjny może być dobrym wyborem – jest on bowiem dość tolerancyjny na przyśpieszony termin siewu. Trzeba jednak pamiętać, że zbyt wczesny siew narazi nas na konieczność stosowania regulatorów wzrostu i przerost roślin, które jeśli będą zbyt rozwinięte mogą nie przetrwać zimy. Odmiany populacyjne dobrze sprawdzają się także na słabszych stanowiskach oraz tam, gdzie uprawa rzepaku jest mniej zintensyfikowana. Dodatkowo postęp w hodowli odmian populacyjnych rzepaku stwarza alternatywę dla dużo droższych odmian mieszańcowych, jest to dobre rozwiązanie dla rolników zmagających się ze wzrostem kosztów środków do produkcji rolnej, ponieważ koszt materiału siewnego najlepszych odmian populacyjnych to maksymalnie 60 proc. ceny jednostki odmian mieszańcowych.
Po wschodach powinniśmy skupić się na takim prowadzeniu łanu, który pozwoli roślinom w optymalnej kondycji i pokroju wejść w fazę spoczynku zimowego. Mamy tu na myśli rośliny zdrowe, nieporażone chorobami, nie posiadające konkurencji chwastów i zaopatrzone w niezbędne mikroelementy. Musimy pamiętać, że plon rzepaku „programowany” jest jesienią i wszystkie niedociągnięcia na tym etapie będą skutkować zmniejszeniem zbiorów. Najważniejszych czynnikiem warunkującym wysokie zbiory rzepaku jest pH stanowiska. Wysiew na stanowiskach o odczynie poniżej 5,8 powoduje zły rozwój początkowy roślin oraz, w późniejszych fazach rozwojowych, gorsze przyswajanie. Jeśli zachodzi konieczność wapnowania to najlepiej wykonać je pod przedplon. Nieuregulowane pH gleby wpływa również na niedobór magnezu w roślinach. Aby odpowiednia przygotować glebę zalecane jest stosowanie nawozów wapniow- magnezowych.
Dobór odmiany to kwestia indywidualna, determinowana przez czynniki glebowe i pogodowe. Innej mrozoodporności oczekujemy przecież od upraw w południowej części kraju, innej zaś w północnej Polsce. Jednak przede wszystkim należy zwrócić uwagę na potencjał plonotwórczy, odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne, choroby (jeśli mamy problem z kiłą czy suchą zgnilizną, powinniśmy zdecydować się na specjalne odmiany) oraz stanowisko. Bardzo ważne jest stosowanie zapraw, które chronią małą roślinę bezpośrednio po wschodach.
Gęstość siewu uzależniona jest od odmiany gleby i jej przygotowania oraz technologii uprawy rzepaku. Naszym celem jest osiągnięcie obsady na poziomie 38-35 roślin na metr kwadratowy w okresie wiosennym. Sam siew odbywa się na głębokości od 1,5-2,5 cm, chyba że stosujemy herbicydy doglebowe – wtedy można ją zwiększyć do 3,5 cm
Poprzedni wpis
Następny wpis
